1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران(نویسنده مسئول). ، reza.sanagoo@gmail.com
3- دانشیار، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده: (1488 مشاهده)
هدف: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری در کاهش افکار اضطرابی، افزایش تابآوری و امید به زندگی در زنان مبتلا به ام. اس و افسردگی در شهر تهران است.
موارد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل و با استفاده از انتخاب آزمودنیها در گروههای آزمایشی و کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر را زنان مبتلا به ام. اس شهر تهران در نیمه دوم سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند که دارای پرونده بوده و بیماری آنان توسط ام. آر. آی و پزشک متخصص تشخیص داده شده و نوع بیماری آنها عود کننده- پیشرونده بود. نمونه پژوهش حاضر به تعداد ۳۰ نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و گواه(15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1 در معرض درمان شناختی- رفتاری قرار گرفتند و برای گروه کنترل هیچگونه مداخلهای انجام نگرفت. ابزار پژوهش شامل مقیاس امید اشنایدر و همکاران(1991)، مقیاس تابآوری کونور و دیویدسون(2003) و مقیاس افکار اضطرابی ولز(1994) بود. این پژوهش از تحلیل کواریانس چند متغیری و تک متغیری، تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده شده است.
یافته ها: نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری بر کاهش افکار اضطرابی، افزایش تابآوری و امید به زندگی در زنان مبتلا به ام. اس و افسردگی در شهر تهران مؤثر است(001/0).
نتیجه گیری: به منظور کاهش افکار اضطرابی، افزایش تابآوری و امید به زندگی در زنان مبتلا به ام. اس و افسردگی، از درمان شناختی- رفتاری استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1400/7/1 | انتشار: 1400/9/3