1- استادیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران (نویسنده مسؤول). ، z_zakeri@pnu.ac.ir
2- دانشیار، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
3- استادیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده: (1147 مشاهده)
هدف: در سنجش سلامت اجتماعی در سطح خرد بیش از هر چیز به نحوه ارتباط شخص در شبکه روابط اجتماعی توجه میشود. به عقیده صاحبنظرانی چون کییز، ارتباط مثبت و تنگاتنگی بین سلامت اجتماعی و رفتارهای اجتماعپسند و مسئولیتپذیری در جامعه وجود دارد. بر این اساس، هدف از تحقیق حاضر تحلیل رفتارهای داوطلبانه در ایران به مثابه نمودی از سلامت و بهزیستی اجتماعی شهروندان و تبیین ساختار انگیزشی زیربنای این رفتارهاست. بدین منظور، دو نوع فعالیت «جامعهپسند» و «مشارکتی» مورد تحلیل قرار گرفته و تأثیر دینداری و ارزشهایی چون «ارتقای خود»، «تعالی بخشی خود»، «آمادگی برای تغییر» و «اعتماد تعمیم یافته» بر این رفتارها آزمون شده است.
مواد و روشها: روش تحقیق، تحلیل ثانویه دادههای موج پنجم پیمایش ارزشهای جهانی با حجم نمونه 2667 نفر است.
یافتهها: یافتهها نشان میدهد در ایران عضویت در فعالیتهای نوعدوستانه جامعهپسند بیشتر از فعالیتهای مشارکتی است. دینداری تأثیر قابلتوجهی بر فعالیتهای جامعهپسند دارد و با حذف این متغیر، ارزشهای «تعالیبخشی خود» درصد ناچیزی از عضویت در این گروه فعالیتها را تبیین میکنند. اما سنخ ارزشی «آمادگی برای تغییر» بیشترین تأثیر را بر هر دو نوع فعالیت، به ویژه فعالیتهای مشارکتی، دارد.
نتیجهگیری: هر چند میزان عضویت در فعالیتهای داوطلبانه در ایران پایین است، اما همین داوطلبین اندک نیز آگاهانه با هدف ایجاد تغییر مثبت در فضای جامعه به این فعالیتها روی میآورند که این امر گام مهمی در بهبود سلامت اجتماعی شهروندان است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1400/5/11 | انتشار: 1401/6/1