1- گروه الهیات، دانشکده عقیدتی سیاسی شهید محلاتی(ره)، مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی(ره)، قم، ایران ، r_khoshneyat@yahoo.com
2- گروه الهیات، دانشکده عقیدتی سیاسی شهید محلاتی(ره)، مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی(ره)، قم، ایران
چکیده: (4155 مشاهده)
مقدمه: یکی از نشانههای سلامت روح و روان، وجود روابط سالم بینفردی است. با توجه به رشد و توسعه زندگی آدمی و پیچیدگیهای ارتباطی فرد با دنیای درون و بیرون، کسب مهارت روابط بینفردی ضرورتی انکارناپذیر است. مساله مهارت روابط بینفردی، همواره مورد بحث بوده، اما نقش آن در زندگی اجتماعی براساس سیره معصومین بررسی نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی نقش مهارت روابط بینفردی در زندگی اجتماعی انسان با تکیه بر سیره معصومین بود. روش این مطالعه تحلیلی و توصیفی است.
نتیجهگیری: از عوامل اجتماعی مهم و تاثیرگذار در بهبود روابط بینفردی، ابراز عواطف مثبت است. در آموزههای اسلامی این عواطف شامل نشاط روحی، گشادهرویی و لبخندزدن، اعلام دوستی و محبت و هدیهدادن هستند. مشابهت در افکار، باورها و نگرشها بهمنظور برانگیختن عواطف مثبت یا احساس تایید و بالارفتن عزت نفس، موجب بهبود روابط بینفردی میشود. تمایل افراد به ادامه رابطه با افراد شایستهتر، بیشتر است. از جمله شایستگیهای مثبت مورد توجه در سیره معصومین(ع)، ایمان و عمل شایسته، خوشخویی، فروتنی و تواضع است. بسیاری از ناسازگاریها بهدلیل عدم بهکارگیری مهارت روابط بینفردی است که افراد و جامعه را بهسوی دشمنی، کینهها و نابهنجاریها میبرد. اثرگذاری بر مخاطب و نفوذ در نگرشهای او در وضعیتهای ارتباطی گوناگون معمولاً مساله مورد نظر هر فردی است، برای رسیدن به این هدف باید مهارت روابط بینفردی را شناخت. مهارت روابط بینفردی یکی از عوامل گسترش بهداشت روانی است که ظرفیت و کنش هوش را ارتقا میدهد، از رفتارهای خشونتآمیز و مخرب فرد جلوگیری میکند و زمینهساز ابراز وجود و کسب خودشناسی است.
واژههای کلیدی: مهارت،
روابط،
اجتماع
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/4/9 | انتشار: 1397/6/17