1- دانشجوی دکتری، گروه فقه و مبانی حقوق، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
2- استادیار، گروه فقه و مبانی حقوق، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران (نویسنده مسئول). ، pilehvar-ma@gmail.com
3- استادیار، گروه الهیات، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
چکیده: (741 مشاهده)
وقف یک امر خداپسندانه است که با حفظ ماهیت خود در نظام حقوقی اسلام ،درسایر جوامع (خصوصا در ادیان غیر اسلامی) کمتر دیده می شود.درشریعت اسلام، وقف اموال غیرمنقول ، مانند خانه و زمین، وجود داشته است، اما دامنهی اموال وقفی گسترده شده و شامل اموال منقول نیز میشود، از جمله وقف پولهای رایج. اگرچه برخی فقیهان وقف پول را جایز نمیدانند و وقف آن را وقف عین ندانسته و بر این نظرند که با تحبیس اصل و تسبیل منفعت و برخی شروط وقف مانند لزوم بقای مال وقف شده در حال انتفاع منافات دارد، امّا در مقابل، اکثر آنهایی که وقف آن را جایز دانستهاند، بر این باورند که در وقف پول، انتفاعاتی است که با انتفاع از آن، عین مال باقی می ماند ، مانند تزیین، اعتبار. این نوشتار به دنبال این نکته است که وقف پولهای رایج امروزی که ماهیتی غیر درهم و دینار دارند، وقف مالیت است که قرض دادن و مضاربه آن برای بدست آوردن سود، تحبیس اصل محسوب می شود و با شروط وقف نیز تنافی ندارد. پس بنابراین با بررسی ادله فقهی و اشکالات وارده و پاسخ آنها، وقف پول صحیح بوده و منعی برای آن وجود ندارد و این امر باعث سلامت جامعه و افراد خواهد شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1399/8/1 | انتشار: 1399/12/25