Khosrobeigi A A, Aghayousefi A R, Sobhi Gharamaleki N. Structural Model of Marital Empathy Prediction based on Object Relationships Mediated by Attachment Style. Islamic Life Style 2020; 4 (4) :278-287
URL:
http://islamiclifej.com/article-1-960-fa.html
خسروبیگی علی اصغر، آقایوسفی علی رضا، صبحی قراملکی ناصر. مدل ساختاری پیش بینی همدلی زناشویی بر اساس روابط ابژه با میانجی گری سبک دلبستگی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1399; 4 (4) :278-287
URL: http://islamiclifej.com/article-1-960-fa.html
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، arayeh1100@gamil.com
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
چکیده: (1267 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مدل پیش بینی همدلی زناشویی بر اساس روابط ابژه با در نظر گرفتن نقش میانجی سبک های دلبستگی در افراد متاهل بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش توصیفی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت شهر تهران در سال 1400 بودند، که ۳۵۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس همدلی زناشویی جولیف و فارینگتون، پرسشنامه روابط ابژه بل و پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شیور بودند. برای تحلیل داده ها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد. روابط ابژه بر متغیر همدلی زناشویی اثر مستقیم معنی داری به دارند (p<0.05). روابط ابژه بر همدلی زناشویی اثر غیرمستقیم معنی داری به واسطه سبک های دلبستگی دارند (p<0.05).
نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش ارائه راهبردهای مناسب برای بهبود مؤلفه های پیش بین روابط ابژه، به منظور بالا بردن سطح رضایت و ثبات و پایداری ازدواج و افزایش همدلی زناشویی مد نظر قرار گیرند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1399/10/11 | انتشار: 1399/12/25