1- دانشجو دکتری، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاداسلامی، ساوه، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران (نویسنده مسئول). ، Hooman.namvar@gmail.com
3- استاد، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، کرج، ایران
چکیده: (2575 مشاهده)
هدف: این تحقیق با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر فرسودگی زناشویی انجام شدهاست.
مواد و روشها: روش این تحقیق توصیفی– همبستگی همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان و مردان متأهل ساکن در شهر تهران بود. برای انتخاب نمونه از شیوه نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای استفاده شد. حجم نمونه 500 نفر بوده است و پرسشنامههای مورد استفاده شامل پرسشنامه 70 سؤالی محققساخته برای سنجش عوامل مؤثر و پرسشنامه 21 سؤالی فرسودگی زناشویی پاینز بوده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری توصیفی شامل جداول فراوانی، میانگین و انحراف معیار. آمارهای استنباطی مثل ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه، تحلیل عاملی تأییدی و مدلیابی معادلات ساختاری با نرمافزارهای SPSS و AMOA استفاده شده است.
یافتهها: یافتههای پؤوهش نشان داد که ویژگیهای ارتباطی، خصوصیات شخصیتی و شرایط زندگی پیشبینیکننده فرسودگی زناشویی هستند، مؤلفههای ویژگیهای ارتباطی (رابطه عاطفی، رابطه جنسی و حمایت و مراقبت)، مؤلفههای ویژگیهای شخصیتی (مسئولیتپذیری، اعتمادبهنفس و ابرازگری هیجانی)، مؤلفههای شرایط زندگی (شرایط شغلی و مالی و سبک ازدواج) پیشبینیکننده فرسودگی زناشویی هستند.
نتیجهگیری: نتایج حاصل از تحلیل عاملی تأییدی و مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد، کلی عاملهای استخراج شده دارای بار عاملی مناسبی هستند و مدل مفهومی از برازش منطقی و قابل قبولی برخوردار است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1399/8/30 | انتشار: 1400/2/1