Mohammadibakhsh R, Hoseini Ahangari S A, Yousefi B, Tapak L, Ahmadkhani Z, Saadat Kheir V et al . Factors Affecting the Reluctance to have Children in the Staff of Hamadan University of Medical Sciences. Islamic Life Style 2022; 6 :72-80
URL:
http://islamiclifej.com/article-1-1517-fa.html
محمدی بخش رقیه، حسینی آهنگری سید عابدین، یوسفی بابک، تاپاک لیلی، احمد خانی ژیلا، سعادت خیر وحیده و همکاران.. عوامل موثر بر عدم تمایل به فرزندآوری در کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی همدان. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت 1401; 6
() :80-72
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1517-fa.html
1- دکتری سیاستگذاری سلامت، معاونت توسعه مدیریت و منابع، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
2- استادیار، گروه کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
3- دکتری تخصصی جراحی، معاونت توسعه مدیریت و منابع، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
4- استادیار گروه آمارزیستی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات مدلسازی بیماری های غیر واگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
5- مسئول هیات ممیزی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
6- دبیر گروه سیاستگذاری سلامت، مرکز مطالعات فناوری سلامت آمین، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
7- استادیار گروه مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، gharaee.hojat@gmail.com
چکیده: (180 مشاهده)
هدف: در سال های اخیر تحولات جمعیت شناختی به طور چشمگیری در دنیا رخ داده است که یکی از مهمترین این تغییرات کاهش بی سابقه باروری در عمده مناطق دنیا بوده است. در ایران نیز با گسترش فرایندهای مدرنیته بسیاری از جنبه های زندگی از جمله نگرش خانواده ها به فرزندآوری تغییر کرده و کاهش محسوس در میزان باروری پدیده شایع در چند دهه اخیر بوده است.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی در سال 1401 انجام شد. جامعه هدف شامل کارکنان ستادی متاهل در سنین باروری مدیریت ها و معاونت های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی همدان بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست محقق ساخته با سوالات دموگرافیک و تخصصی مطابق با اهداف مطالعه و در ابعاد نگرش فردی، اقتصادی، اجتماعی و سلامت جسمی روانی تدوین و مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه تحلیل گردید.
یافته ها: در این مطالعه، زنان بیشترین درصد شرکت کنندگان تشکیل دادند(54.4 درصد). از نظر قومیتی اکثریت شرکت کنندگان فارس بودند. تحصیلات 50 درصد شرکت کنندگان فوق لیسانس و بالاتر بود. در این مطالعه عوامل اقتصادی و سپس اجتماعی بیشترین تأثیر را در عدم تمایل به فرزندآوری نشان دادند و میانگین نمره کل عدم تمایل به فرزندآوریی (0.75±2.15) بود.
نتیجه گیری: یافتههای مطالعه حاکی از آن است که عوامل مختلفی در شکلگیری تمایلات باروری نقش مهمی دارند که از جمله مهمترین آنها عوامل اقتصادی و اجتماعی بود. همچنین نتایج نشان داد که سیاستهای ضربتی بدون آموزش و فرهنگ سازی نمیتواند در افزایش تمایل به فرزندآوری موثر باشد بلکه اتخاذ هرگونه سیاست ترویج جمعیتی و آموزشی بایستی با در نظر گرفتن تمامی عوامل و در بلندمدت اجرایی گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/9/8