logo
دوره 6، شماره 4 - ( زمستان 1401 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 166-157 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Souki S, Shafiabadi A, Jahangir P. Designing a Structural Model for Predicting Marital Adjustment based on Religious Orientation Mediated by Lifestyle. Islamic Life Style 2023; 6 (4) :157-166
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1051-fa.html
سوکی سمیه، شفیع ابادی عبداله، جهانگیر پانته آ. طراحی مدل ساختاری برای پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس جهت گیری مذهبی با میانجی‌گری سبک زندگی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1401; 6 (4) :157-166

URL: http://islamiclifej.com/article-1-1051-fa.html


1- دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
2- استاد، گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، ashafiabady@yahoo.com
3- استادیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.
چکیده:   (512 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل ساختاری برای پیش‌بینی سازگاری زناشویی بر اساس جهت گیری مذهبی با میانجی‌گری سبک زندگی انجام شد.
مواد و روش ­ها: روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه مراجعه کنندگان متاهل به مراکز مشاوره شهر تهران در نیمه اول سال 1400 بود. از طریق قاعده 10 نفر به ازای هر متغیر اندازه­گیری شده حجم نمونه به تعداد 250 نفر تعیین شده و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه‌های سازگاری زوجی اصلاح شده، پرسشنامه جهت گیری مذهبی و پرسشنامه سبک زندگی LSQ استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق شاخص­های آمار توصیفی و مدل یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار­های آماری SPSS27 و AMOS24 در سطح معناداری 05/0 انجام شد.
یافته ­ها: نتایج نشان داد مدل پژوهش با داده­های جمع­آوری شده برازش دارد. نتیجه مدل­یابی معادلات ساختاری با حضور متغیر میانجی نشان داد که بین جهت‌گیری مذهبی درونی و سبک زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین جهت‌‌گیری مذهبی بیرونی و سازگاری زناشویی رابطه منفی و معنادر وجود دارد. بین سبک زندگی و سازگاری زناشویی نیز رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. در نهایت نتایج نشان داد سبک زندگی بین جهت گیری درونی و سازگاری زناشویی نقش میانجی دارد.
نتیجه­ گیری: جهت­گیری مذهبی از عوامل موثر در سازگاری زناشویی است و سبک زندگی اثر این عامل را بر سازگاری زناشویی تحت تاثیر قرار می­دهد. بنابراین جهت افزایش سازگاری زناشویی، توجه بر نقش متغیرهای واسطه­ای از جمله سبک زندگی ضروری است.
متن کامل [PDF 627 kb]   (504 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بالینی
دریافت: 1400/10/30 | انتشار: 1402/1/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.