1- دانشجوی دکتری، گروه مدیریت آموزشی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
2- دانشیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران. ، neginjabbary@gmail.Com
3- استاد، گروه مدیریت اموزشی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
چکیده: (486 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف اولویتبندی و ارائه مدل عوامل موثر بر سبکهای آموزش مجازی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا آمیخته (کیفی و کمی) بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی خبرگان آموزش مجازی بودند که طبق اصل اشباع نظری از میان آنها 20 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جامعه پژوهش در بخش کمی کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان خراسان رضوی در سال 1399 بودند که طبق فرمول کوکران از میان آنها 281 نفر با روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. دادهها با روشهای فیشبرداری، مصاحبه نیمهساختاریافته و پرسشنامه محققساخته جمعآوری شدند که روایی محتوایی پرسشنامه با نظر متخصصان و روایی سازه آن با روش تحلیل عاملی تایید و پایایی کل آن با روش آلفای کرونباخ 94/0 بدست آمد. دادههای بخش کیفی با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی و دادههای بخش کمی با روشهای آزمون فریدمن و مدلیابی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS-19 و LISREL-8.8 شدند.
یافتهها: یافتههای بخش کیفی نشان داد که سبکهای آموزش مجازی دارای 17 شاخص، 5 مفهوم و 2 مقوله بود. دو مقوله شامل محتوای نرمافزارهای سازمانی (با دو مفهوم کیفیت نرمافزاری و کمیت نرمافزاری) و صرفهجویی در آموزش مجازی (با سه مفهوم صرفهجویی زمانی، صرفهجویی مکانی و صرفهجویی اقتصادی) بودند. یافتههای بخش کمی نشان داد که بهترتیب کمیت نرمافزاری، صرفهجویی زمانی، صرفهجویی اقتصادی، صرفهجویی مکانی و کیفیت نرمافزاری نقش بیشتری در آموزش مجازی داشتند. مدل عوامل موثر بر سبکهای آموزش مجازی برازش مناسبی داشت و محتوای نرمافزارهای سازمانی و صرفهجویی در آموزش مجازی بر آموزش مجازی اثر معناداری داشتند (05/0P<).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر ضروری است تا برنامههایی برای بهبود سبکهای آموزش مجازی از طریق ارتقای کمیت نرمافزاری، صرفهجویی زمانی، صرفهجویی اقتصادی، صرفهجویی مکانی و کیفیت نرمافزاری طراحی و اجرا شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1398/3/2 | انتشار: 1400/4/10