1- ، mahmood27.msv@gmail.com
چکیده: (3243 مشاهده)
چکیده
بیماران مبتلا به مرحله آخر بیماری کلیوی با روش درمانی همودیالیز از مرگ زودرس رهایی یافته اما دچار طیف وسیعی از مشکلات میشوند که کیفیت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش «چشمانداز زمان» و «توکل بر خدا» در کیفیت زندگی بیماران همودیالیزم انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل بیمارانی بوده است که در سه ماه نخست سال 1397 به بیمارستان علامه بهلول گنابادی مراجعه کرده و معیارهای ورود به مطالعه را داشتهاند. جمعیت نمونه نیز، شامل 92 نفر، به روش نمونهگیری در دسترس و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدهاند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بوده و تحلیل دادهها نیز با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با نرمافزار SPSS22 انجام شده است. نتایج نشان داد رابطه بین «گذشته منفی» و «حال قضا و قدری» با «کیفیت زندگی» منفی بوده؛ رابطه بین «گذشته مثبت»، «حال لذتگرایانه» و «آیندهنگر» با «کیفیت زندگی» مثبت بوده و رابطه بین «توکل بر خدا» با «کیفیت زندگی» مثبت بوده است(01/0>p). بنابراین دو متغیر چشمانداز زمان(شامل پنج بعد گذشتهی مثبت، گذشتهی منفی، حال لذتگرایانه، حال قضا و قدری و آیندهنگر ) و توکل به خدا قادر به پیشبینی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزم هستند. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که برنامهریزی مناسب با تمرکز بر عوامل فوق میتواند در ارتقای کیفیت زندگی بیماران همودیالیز راهگشا باشد.
واژگان کلیدی: چشمانداز زمان، حال لذتگرایانه، حال قضا و قدری، توکل بر خدا، کیفیت زندگی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1398/3/14 | انتشار: 1398/11/13