Mousavi A A S, Salimi M, Jahanian R, Parasteh-Ghombavani F. Providing a Self-Leadership Suitable Model of Faculty the Members with an Islamic Approach. Islamic Life Style 2022; 6 (3) :283-292
URL:
http://islamiclifej.com/article-1-1454-fa.html
موسوی اشرف السادات، سلیمی مهتاب، جهانیان رمضان، پرسته قمبوانی فاطمه. ارائه مدل مناسب خودرهبری اعضای هیأتعلمی با رویکرد اسلامی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1401; 6 (3) :283-292
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1454-fa.html
1- دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
2- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی کرج، ایران. (نویسنده مسئول) ، salimi_331@yahoo.com
3- دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
4- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
چکیده: (632 مشاهده)
هدف: با توجه به اهمیت خودرهبری در نظامهای آموزشی بهویژه در نظام آموزش عالی، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل مناسب خودرهبری اعضای هیأتعلمی با رویکرد اسلامی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش اعضای هیأتعلمی دانشگاههای دولتی، آزاد اسلامی و پیام نور شهر کرج در سال تحصیلی 01-1400 به تعداد 1120 نفر بودند که 300 نفر از آنها با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیتشناختی و پرسشنامه محققساخته خودرهبری اعضای هیأتعلمی با رویکرد اسلامی (31 گویهای) بود که روایی آن با نظر خبرگان تایید و پایایی آن مناسب ارزیابی شد. دادههای پژوهش حاضر با روشهای تحلیل عاملی اکتشافی و مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS-26 و Smart PLS-3 تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که مدل خودرهبری اعضای هیأتعلمی با رویکرد اسلامی دارای 8 عامل شناخت خود، خودانگیزشی، خودکنترلی، اثربخشی، هدفگذاری، اصلاح و تحول، اخلاقمداری و خودشکوفایی بود که بار عاملی و میانگین واریانس استخراجشده همه آنها بالاتر از 60/0 و پایایی همه آنها با روشهای ترکیبی و آلفای کرونباخ بالاتر از 70/0 بود. دیگر یافتهها نشان داد که مدل خودرهبری اعضای هیأتعلمی با رویکرد اسلامی برازش مناسبی داشت و اثر خودرهبری اعضای هیأتعلمی بر هر 8 عامل شامل شناخت خود، خودانگیزشی، خودکنترلی، اثربخشی، هدفگذاری، اصلاح و تحول، اخلاقمداری و خودشکوفایی مثبت و معنادار بود (001/0>P).
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه حاکی از وجود هشت عامل موثر (شناخت خود، خودانگیزشی، خودکنترلی، اثربخشی، هدفگذاری، اصلاح و تحول، اخلاقمداری و خودشکوفایی) برای خودرهبری اعضای هیأتعلمی بود. بنابراین، برای ارتقای خودرهبری در آنان میتوان زمینه را برای بهبود عاملهای موثر شناساییشده فراهم کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1401/7/9 | انتشار: 1401/7/10