دوره 6، شماره 4 - ( زمستان 1401 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 98-88 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi Malayeri G, Rahmani M, Pourasghar M. The Effectiveness of Compassion-based Therapy on Emotional Ataxia and Aggression in Women with Premenstrual Dysphoria. Islamic Life Style 2023; 6 (4) :88-98
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1369-fa.html
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1369-fa.html
احمدی ملایری گل مهر، رحمانی محمدعلی، پوراصغر مهدی. اثر بخشی درمان شفقت متمرکز بر خود بر ناگویی هیجانی و پرخاشگری در زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1401; 6 (4) :88-98
1- دانشجوی دکتری، روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی سلامت و مشاوره، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران. ، rahmani.m@gmail.com
3- روان پزشک – فلوشیپ روان درمانی، دانشیار گروه روان پژشکی، دانشکده پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندان، ایران و مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری، پژوهشکده اعتیاد، دانشکده علوم پزشکی مازندان، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی سلامت و مشاوره، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران. ، rahmani.m@gmail.com
3- روان پزشک – فلوشیپ روان درمانی، دانشیار گروه روان پژشکی، دانشکده پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندان، ایران و مرکز تحقیقات روان پزشکی و علوم رفتاری، پژوهشکده اعتیاد، دانشکده علوم پزشکی مازندان، ایران.
چکیده: (547 مشاهده)
هدف: اختلال ملال پیش از قاعدگی یک اختلال خلقی ست که در زمانهای خاصی از چرخهی قاعدگی رخ میدهد. پژوهش حاضر، با هدف اثر بخشی درمان شفقت متمرکز بر خود بر ناگویی هیجانی و پرخاشگری در زنان مبتلا به اختلال ملال پیش از قاعدگی انجام شده است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پیگیری 3 ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعداد 30نفر از زنان 25 تا 40 ساله دارای تشخیص اختلال ملال پیش از قاعدگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره روانشناختی شهر ساری در سال 1399 بودند انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش (درمان شفقت متمرکز بر خودn=15 ) و (کنترلn=15) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه‌های ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، پرخاشگری باس و پری (1992)، را در سه مرحله تکمیل کردند. جلسات مداخلات با رعایت پروتکل های بهداشتی به صورت حضوری انجام شد. فرضیه‌های مربوط به اثربخشی مداخله پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی لامتریکس و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیر ناگویی هیجانی و پرخاشگری در مرحله پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن دو گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین دو گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می‌تواند حاکی از اثربخشی مداخله بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است.
نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی درمان شفقت متمرکز بر خود این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پیگیری 3 ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعداد 30نفر از زنان 25 تا 40 ساله دارای تشخیص اختلال ملال پیش از قاعدگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره روانشناختی شهر ساری در سال 1399 بودند انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش (درمان شفقت متمرکز بر خودn=15 ) و (کنترلn=15) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه‌های ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، پرخاشگری باس و پری (1992)، را در سه مرحله تکمیل کردند. جلسات مداخلات با رعایت پروتکل های بهداشتی به صورت حضوری انجام شد. فرضیه‌های مربوط به اثربخشی مداخله پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی لامتریکس و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیر ناگویی هیجانی و پرخاشگری در مرحله پیش آزمون بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشانگر همگن بودن دو گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین دو گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می‌تواند حاکی از اثربخشی مداخله بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است.
نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی درمان شفقت متمرکز بر خود این درمان در اولویت درمانی قرار داده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
