دوره 7، شماره 1 - ( بهار 1402 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 109-99 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Garavand H, Sabzian S. The Mediating Role of Spiritual Well-Being in the Relationship between Health-Promoting Lifestyle and Psychological Distress in During the COVID-19 Prevalence. Islamic Life Style 2023; 7 (1) :99-109
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1138-fa.html
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1138-fa.html
گراوند هوشنگ، سبزیان سعیده. نقش میانجی سلامت معنوی در رابطه‌ی بین سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کووید-19. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1402; 7 (1) :99-109
1- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران (نویسنده مسئول) ، garavand.h@lu.ac.ir
2- استادیار، گروه مشاور، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران.
2- استادیار، گروه مشاور، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران.
چکیده: (197 مشاهده)
هدف: پژوهش حاضر با هدف نقش واسطه‌ای سلامت معنوی در رابطه بین سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و پریشانی روان‌شناختی در دوره شیوع ویروس کرونا صورت پذیرفت.
مواد و روش ها: روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه‌ی این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر در سال تحصیلی 400-1399 بود. حجم نمونه آماری بر اساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر 230 نفر تعیین شد که به روش نمونه‌گیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش سبک‌زندگی ارتقا دهنده سلامت (HPLP)، مقیاس پریشانی روان‌شناختی کسلر (KPDS-10) و مقیاس سلامت معنوی (SWBS) بود. تحلیل داده‌ها به روش آماری مدل‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS-22 و AMOS-24 انجام شد و برای بررسی نقش واسطه‌ای متغیرها از آزمون بوت‌استراپ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و سلامت معنوی اثر منفی مستقیم بر پریشانی روان‌شناختی دانشجویان دارند. همچنین نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که سلامت معنوی در رابطه‌ی بین سبک‌زندگی ارتقا دهنده سلامت و پریشانی روان‌شناختی نقش میانجی دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش گویای آنست که سلامت معنوی می‌تواند به عنوان یک عامل میانجی در رابطه‌ی بین سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و پریشانی روان‌شناختی عمل کند، لذا باید به عنوان سنگ بنایی جهت حفظ تندرستی افراد مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش ها: روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه‌ی این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر در سال تحصیلی 400-1399 بود. حجم نمونه آماری بر اساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر 230 نفر تعیین شد که به روش نمونه‌گیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش سبک‌زندگی ارتقا دهنده سلامت (HPLP)، مقیاس پریشانی روان‌شناختی کسلر (KPDS-10) و مقیاس سلامت معنوی (SWBS) بود. تحلیل داده‌ها به روش آماری مدل‌سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS-22 و AMOS-24 انجام شد و برای بررسی نقش واسطه‌ای متغیرها از آزمون بوت‌استراپ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و سلامت معنوی اثر منفی مستقیم بر پریشانی روان‌شناختی دانشجویان دارند. همچنین نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که سلامت معنوی در رابطه‌ی بین سبک‌زندگی ارتقا دهنده سلامت و پریشانی روان‌شناختی نقش میانجی دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش گویای آنست که سلامت معنوی می‌تواند به عنوان یک عامل میانجی در رابطه‌ی بین سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و پریشانی روان‌شناختی عمل کند، لذا باید به عنوان سنگ بنایی جهت حفظ تندرستی افراد مورد استفاده قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
