دوره 6، شماره 2 - ( تابستان 1401 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 87-79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Iranfard H, MohammadTaheri M, Soltanifar M. Predicting the Life Satisfaction Components (Family, Friends, University, Life Environment and Self) based on the Communication Skills in the Students of Islamic Azad University. Islamic Life Style 2022; 6 (2) :79-87
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1112-fa.html
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1112-fa.html
ایرانفرد حسین، محمد طاهری محمدرضا، سلطانی‌فر محمد. پیش‌بینی مولفه‌های رضایت از زندگی (خانواده، دوستان، دانشگاه، محیط زندگی و خود) بر اساس مهارت‌های ارتباطی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت 1401; 6 (2) :87-79
1- دانشجوی دکتری، گروه علوم تربیتی، واحد بین‌الملل امارات متحده عربی، دانشگاه آزاد اسلامی، امارات.
2- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، mtpeace2004@yahoo.com
3- دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول). ، mtpeace2004@yahoo.com
3- دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (786 مشاهده)
هدف: رضایت از زندگی دانشجویان نقش مهمی در سایر عملکردهای آنها دارد. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی مولفه‌های رضایت از زندگی بر اساس مهارت‌های ارتباطی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 190000 بودند. حجم نمونه 384 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با آزمون تجدیدنظرشده مهارت‌های ارتباطی (کوئیندام، 2004) و مقیاس رضایت از زندگی دانشجویان (هیوبنر، 1991) جمع‌آوری و با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مولفه‌های مهارت‌های ارتباطی شامل توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عاطفی، مهارت گوش‌دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباط و ارتباط توأم با قاطعیت با همه مولفه‌های رضایت از زندگی شامل خانواده، دوستان، دانشگاه، محیط زندگی و خود در دانشجویان رابطه مثبت و معنادار داشتند. یافته‌های دیگر نشان داد که مهارت‌های ارتباطی به‌طورمعناداری توانستند 43 درصد از تغییرات خانواده، 53 درصد از تغییرات دوستان، 30 درصد از تغییرات دانشگاه، 44 درصد از تغییرات محیط زندگی و 54 درصد از تغییرات خود را در دانشجویان پیش‌بینی کنند (001/0P<).
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از پیش‌بینی مولفه‌های رضایت از زندگی بر اساس مهارت‌های ارتباطی بود. در نتیجه، برای بهبود و ارتقای رضایت از زندگی دانشجویان می‌توان میزان مهارت‌های ارتباطی آنها را از طریق کارگاه‌های آموزشی افزایش داد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 190000 بودند. حجم نمونه 384 نفر بودند که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با آزمون تجدیدنظرشده مهارت‌های ارتباطی (کوئیندام، 2004) و مقیاس رضایت از زندگی دانشجویان (هیوبنر، 1991) جمع‌آوری و با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم‌افزار SPSS-19 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مولفه‌های مهارت‌های ارتباطی شامل توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عاطفی، مهارت گوش‌دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباط و ارتباط توأم با قاطعیت با همه مولفه‌های رضایت از زندگی شامل خانواده، دوستان، دانشگاه، محیط زندگی و خود در دانشجویان رابطه مثبت و معنادار داشتند. یافته‌های دیگر نشان داد که مهارت‌های ارتباطی به‌طورمعناداری توانستند 43 درصد از تغییرات خانواده، 53 درصد از تغییرات دوستان، 30 درصد از تغییرات دانشگاه، 44 درصد از تغییرات محیط زندگی و 54 درصد از تغییرات خود را در دانشجویان پیش‌بینی کنند (001/0P<).
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از پیش‌بینی مولفه‌های رضایت از زندگی بر اساس مهارت‌های ارتباطی بود. در نتیجه، برای بهبود و ارتقای رضایت از زندگی دانشجویان می‌توان میزان مهارت‌های ارتباطی آنها را از طریق کارگاه‌های آموزشی افزایش داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
